Lees zelfs mee: “Als er een pc-port van The Last of Us wordt uitgezonden, zou het veel slechter blijken te zijn dan de originele consoleversie, dan kan dit mogelijk van invloed zijn op de manier waarop het spel in het algemeen wordt herinnerd. Terwijl het kritische en commerciële succes van het spel op consoles waarschijnlijk nog steeds een belangrijk onderdeel zou zijn van de erfenis, zou de slechte kwaliteit van de pc-port de game onder pc-gamers kunnen aantasten en mogelijke invloed hebben op zijn succes positie in de gamingindustrie. Het kan ook leiden tot teleurstelling en teleurstelling onder fans die uitkeken naar de pc-versie.”
Dat is het antwoord van ChatGPT als je vraagt naar wat het gevaar is van een slechte pc-versie voor de reputatie van The Last of Us. Als een taalmodel de gevaren ziet van een matig uitgevoerde overzetting voor de uitstraling en de reputatie van een merk en de manier waarop dat merk wordt gecontroleerd, waarom lijkt dat inzicht dan te ontbreken bij de mensen die over The Last of Us gaan?
Natuurlijk, op het moment dat PlayStation besluit een pc-versie te gaan maken van een van zijn succesvolste franchises, dan gaat dat bedrijf er niet van uit dat het resultaat zo gammel zal worden. We hebben al diverse PlayStation-games gezien die op prima wijze naar pc werden gebracht. Games als God of War, Horizon: Zero Dawn en Spider-Man waren op pc niet minder goed dan op de console waar ze oorspronkelijk voor verschenen. Die games werden overgezet door Jetpack Interactive en door Nixxes. De laatste van ons: deel 1? Die kwam op het bordje van Iron Galaxy terecht. Dat zal je waarschijnlijk niet meteen iets zeggen, maar Iron Galaxy was onder meer verantwoordelijk voor de pc-port van Batman: Arkham Knight en je raadt het al: ook die game ging onder moeilijke technische problemen. Je kunt je dus afvragen of de fout bij die studio ligt, of dat er vanuit PlayStation zeker een verkeerde keuze is gemaakt.
Het resultaat is duidelijk: de pc-release kampt met verschillende problemen, aangezien we op de volgende pagina’s meer vertellen. Daar lees je ook alles over de grafische instellingen van deze versie en geven we je een beeld van hoe deze pc-port zich verhoudt tot de PS5-versie en The Last of Us Remastered voor de PS4. Eerst kijken we nog niet eens naar waar de in 2013 verschenen PlayStation 3-game ook alweer over ging. Want hoewel The Last of Us ondertussen meermaals opnieuw wordt uitgezonden en door HBO vertaald is naar een televisieserie, kan het zijn dat je nog steeds geen idee hebt van wat voor game The Last of Us nou eigenlijk is.
Kennismaken ontmoette Joel en Ellie
The Last of Us is een survival-horrorgame die zich afspeelt in een fictieve realiteit. In het verhaal breekt er in 2003 een pandemie uit waarbij een groot deel van de bevolking geïnfecteerd raakt met een schimmelinfectie die mensen veranderen in zombieachtige wezens. Nadat je het begin van de pandemie in de proloog hebt meegemaakt, begint de game pas echt als hoofdpersonage Joel twintig jaar later in de quarantainezone van Boston de opdracht krijgt om een meisje, Ellie, naar een andere stad om te brengen. Dat is niet zonder gevaar, want de gebieden die niet worden gecontroleerd worden door soldaten, zijn het gebied waar de geïnfecteerden ronddwalen. Ook zijn er verschillende groepen mensen die hun eigen instorting hebben gestart en die het op andere overlevenden hebben voorzien, om hun opslag en wapens af te pakken. De tocht waar Joel en Ellie aan beginnen, is dus zeker niet gemakkelijk.
De gameplay draait vooral om het zien van overlevenden van confrontaties met geïnfecteerden en de menselijke vijanden. Een cruciaal element daarbij is dat het lang niet altijd nodig is om te vechten. De game spoort spelers actief om te zoeken naar andere opties. Een confrontatie kost kogels en ook slagwapens kunnen kapot. Sluipen en zorgen dat je niet gezien wordt, is dus belangrijk. Het is niet te voorkomen dat je af en toe moet vechten en dan zijn de verschillende wapens die vooral Joel kan gebruiken, wel zo handig. Hoe moeilijk de strijd is, hangt af van de gekozen moeilijkheidsgraad, maar ook van wat voor vijanden je tegenover je hebt. Veel gamers die het origineel gespeeld hebben, zullen nog steeds wel ‘fijne’ herinneringen hebben aan de clickers. Dat zijn geïnfecteerden die je niet kunt zien, maar je kunt wel sporen opsporen door de geluidsgolven die ze uitsturen. Zolang je nog steeds staat, kunnen ze je niet opmerken, maar als je goed beweegt en zijn ze levensgevaarlijk.
Het avontuur dat je beleeft in The Last of Us is memorabel en definitief. De game staat niet voor niets te boek als een klassieker uit de PlayStation 3-tijdkerk. Dat er lang werd uitgekeken naar The Last of Us: Part 2 is ook niet verwonderlijk. Dit is in de basis dan ook nog steeds een buitengewoon sterke game. Het is te hopen dat de problemen met de pc-versie snel worden opgelost, anders krijgt ChatGPT gelijk en zal de reputatie van The Last of Us als geheel toch een beetje worden aangetast.
De originele recensie van de PlayStation 3-versie kun je hier lezen en de recensie van The Last of Us: Remastered voor de PlayStation 4 staat hier. We hebben The Last of Us: Part 1 voor de PlayStation 5 vorig jaar niet beoordeeld.
credit :Source link
