Wat is retrogaming voor jou, welke periode? Ik ben de 40 gepasseerd en heb nog de op tekst gebaseerde RPG’s meegemaakt (bijvoorbeeld de eerste Ultima). Ik ben opgegroeid met een C64, nog voordat ik een woord Engels kon. Wat later naar Amiga, via een omweg van de NES, om vervolgens te beginnen aan het pc-tijdperk met de 8086, 386 en daarna Pentium. In deze periode ontstonden mijn gevoel en ook de beste games uit. Waarschijnlijk ook vanwege de warme herinneringen aan school, thuiswonen, geen zorgen en alleen een ozonlaag probleem.
Vooral de nostalgie, in combinatie met ‘vroeger was alles beter’, zorgt ervoor dat het ‘voelt’ ook games van toen veel meer diepgang en verbondenheid hebben. Omdat je geen high-end graphics had, moest je met fantasie geloven dat die paar pixels de slechterik waren. Maar het lijkt ook alsof het vertellen van verhalen veel beter was. Ook gedurfde dingen zoals video en acteurs/acteren combineren met games (Battle Island, Wing Commander, Command & Conquer, Blade Runner, 11th Hour etc.). Van heerlijke humor van de LucasArts games (Monkey Island), Sierra (Larry), Apogee (Rise of the Triad). Goed, ik dwaal af..
Huidige games zijn visueel mooi, maar ook meer dan vaak geld grijpt via DLC (weet je nog, de eerste DLC voor Oblivion, dat armor set voor je paard), lootboxes en met weinig moeite zo veel mogelijk geld naar binnen harken. De komst van mobiel gamen heeft ook veel copy/paste-games opgeleverd in de vorm van endless runners (Temple Run), Angry Birds, Fruit Ninja, Bloons en honderdduizend varianten van Candy Crush. Dit voelt voor mij als dé cash cows.
Indies proberen het wel, maar zijn (naar mijn mening, en ik trap daarmee op heel veel tienen) vaak ook pixelart-games zoals Minecraft, Stardew Valley, Don’t Starve, etc. Of missen net dat beetje jeux.
Hoe kijk jij tegen het huidige spelaanbod aan in vergelijking met “vroegah”?
credit :Source link
