Ach… IOT… een van die zaken waar ik… genoeg mee te maken (en te stellen) heb. Iedereen heeft er zo z’n eigen visie over. Zelfs voorstellen: in het dagelijks leven houd ik me als GIS/Geo architect momenteel heel erg bezig met een concept wat soms “digital twin” wordt genoemd. In theorie een modewoord, maar in de praktijk best spannend, want het gaat aan de ene kant over: “hoe knoop ik een hoop data bij elkaar”, maar ook heel erg over: “hoe ga ik dan voorzien in informatiebehoefte” uiteindelijk.
Vraag je 20 mensen over hun definitie en context van een digitale tweeling, dan krijg je natuurlijk 20 antwoorden. Ik heb zelf natuurlijk ook een, maar als je het partijen als Microsoft, en een paar anderen het vragen, dan is IoT een belangrijk. Want Microsoft heeft de Azure Digital Twin ook bedacht, en die valt weer onder hun IOT-portfolio.
De Digital Twin heeft natuurlijk ook een geo-component, en om de ‘wereld’ te modelleren hebben verschillende universiteiten en oorzaken, bijvoorbeeld CityGML bedacht. CityGML is iets waar ik stiekem een scheithekel aan heb als je puur vanuit het systeem gaat denken, want het is een typisch gevalletje XKCD 927. Goed in theorie, maar in de praktijk en qua uitvoering amper haalbaar.
Nou zal het lot dat in revisie 3.0 van de standaard IoT is opgenomen (ze noemen dat een “Dynamizer”). Leuk. IoT heeft nu een geo-component, binnen een laag die al een laag over verschillende lagen heen is.
Het ding van alles van IoT én digitale tweeling is dat het valt of staat bij een use-case. Hiber heeft zich duidelijk gericht op een industrie, namelijk: de energie industrie. Maak kennis met temperatuur en druk aan de hand van sensoren die een energiezuinige verbinding hebben zelfs in gebieden waar 2G/3G of andere IOT “dragers” geen optie zijn. Leuk.
Het probleem is dat dit een “niche” is, en dan ook nog eens een niche binnen een niche, waar de ontwikkeling heel erg “vroeg” op de adoptiecurve van Rogers staat.
IoT is namelijk “niche” op het gebied van: “harmonisatie en onderdeel van een standaard IT-landschap”. Er zijn sectoren (fabrieken, automatisering, alarmen, huishoudens, verkeersregeling) waar het an-sich eigenlijk helemaal niet nieuw is namelijk. Het feit dat je het ‘ontsluit’ in een groter gegevenslandschap is nieuw. Dat is wat Microsoft doet (een laag om alle garanties heen zodat de abstractie weg is en je binnen één landschap kan meten). Hiber zit wat dat betreft op een lastige plek. Ze doen niet direct iets met de gegevensontsluiting (behalve hun “olie en gas”-use case), maar meer met de laag er tussen. En dan zijn ze bedacht heel erg niche. De use-cases waar je op dat niveau van “de verbinding” (dus niet de lagen daarna, of de ontsluiting naar een Digital Twin of andere datasystemen) een product hebt, en daar een marketing omheen hebt gebouwd op basis van een van de meest behoudende industrieën (die voortkomend rijk is en het zelf ook wel kan, namelijk olie en gas, zeker bij de NGO’s)… dan denk ik dat je erg veel moeite hebt om een niche te bieden.
Immers dit is geen IoT voor laadpalen, verkeerslussen, middenspanningsruimtes, zonnepanelen, bestelwagens, airco’s, silo’s, fabriekshallen, een CnC frees, een roomba, of je printer. Dit is IoT voor dingen die weg zijn van een kabel of een telecomverbinding. En dat zonder een heel “sensor”-platform (wil ook die bedrijven zelf wel dingen bouwen, linken over standaard TCP/IP astra/starlink achtigen), of analyse/opslag/harmonisatie platform (zoals Microsoft).
Ik heb met ze te doen, en hoe cool ik het ook vindt, het heeft voor mij wel een beetje een concorde-gevoel. Want zelfs binnen de olie-industrie geldt één ding: zodra een proefboring (waar dit zou kunnen helpen) goed is, komt er vanzelf een lading infrastructuur waardoor ook het IoT via een goedkopere methode gerealiseerd kan worden.
credit :Source link
